Seçimlerin akabinde gözlerin çevrildiği CHP’deki değişim tartışmaları hakkında sergiledikleri tavra işaret eden Yanardağ, “Sağa savrulan partinin halkçı, kamucu ve cumhuriyetçi temeller üzerinden yine inşa edilmesi gerektiğini, bu bağlamda sola yönelmesinin kaçınılmaz olduğunu söyledik. Temel ve zarurî olanın iktidarın ahlaki ve siyasal meşruiyetini sorgulamak olduğunu tabir ettik. Muhalefet alanındaki moral bozukluğunu, demokratik toplum havzalarındaki ‘yenilmişlik duygusunu’ dağıtmak için, ben özel olarak uğraş ettim. Bu tavrımız birçok çevreyi rahatsız etti. Muhalefetin bu tutukluluğa karşı protestoda gecikmesinin nedenini bile burada aramak lazım. Hasebiyle tutuklanmanın CHP’deki değişim tartışmalarıyla da bir ilgisinin olduğunu düşünüyorum” sözlerini kullandı.
Yanardağ’ın BirGün’de bir kısmına yer verilen yazısı şöyle:
“Eğer ulaştırabilirsem bu Silivri’den gönderdiğim birinci BirGün yazısı olacak. Artık durum cezaevi normallerine döndü sayılır. Kasıtlı olarak bayram tatiline denk getirildiğini düşündüğüm tutukluluğun birinci günlerinde ortalık ‘Kerbela’ üzereydi. Bütün yetkililer izinde ve kantin de kapalı olduğu için temel muhtaçlıklar bile lakin buradaki dostlarımızın büyük eforla verdiği dayanak ve işçinin âlâ niyetli yaklaşımlarıyla çözdük. Yaklaşık bir hafta boyunca ne gazete ne kitap ne televizyon ne de saat vardı. Peçete, tuvalet kâğıdı üzere paklık ve öbür muhtaçlık hususlarına bile ulaşmak zordu. Fakat bütün meseleleri dayanışma ve dostluklarımızla aştık. Bu bizim büyük gücümüzdür.
Artık kâğıt, kalem de var kitap, televizyon da… Yani yazabilirim. O ‘tecrit’ günleri geride kaldı diyebiliriz. Geriye bir özgürlük kaldı elbette. Merdan Yanardağ da tutuklandığına, cezaevine atıldığına nazaran rejimin başı göğe ermiştir. Ülke daha demokratik, adil, memnun ve varlıklı olmuştur. Kutluyorum kendilerini…
Silivri bu rejimin imgesidir. Zulmün, baskının, kumpas davalarının cumhuriyete, laikliğe, demokrasiye ve insanlığın ilerici birikimine akının simgesi. Buradan geçmek de bu rejim şartlarında neredeyse ülkenin aydınlarının, yurtseverlerinin, demokratlarının, sosyalistlerinin bahtı oldu adeta. O denli ki bir gün gelecek burada kalmak bir itibar konusu olma halini alacak.
Tutuklanma öyküm sanırım genel çizgileri ile biliniyor. Ben de yaptığım açıklamalarla olayı nasıl değerlendirdiğimi anlattım. Artık bu yerde tutuklama operasyonunun art planını ve oyununa ait kimi noktalara dikkat çekmeye ve kimi notlar düşmeye çalışacağım. Bir anlatım ve okuma konusu olsun diye hususlar halinde sıralayacağım.
Kuşkusuz bu operasyonun öncelikli gayelerinden biri bağımsız medyaya gözdağı vererek otosansür uygulamasına zorlamak, hatta susturmaya çalışmaktır. Toplumu sindirmeye, seçimlerde ortaya çıkan büyük direniş potansiyelini geri çekilmeye yöneltmek, tehdit etmektir.
Tele1 yayınlarının çok geniş bir toplum bölümüne ulaşması, siyasal hayat ve uğraş süreçleri üzerinde tesirli olması da bu operasyonun nedenlerinden biridir. Bilhassa seçim öncesi ve sonrasındaki yayınların bu bakımdan radara girdiğini düşünüyorum. Sosyalistlerin, solcuların, emekten yana olanların, yurtseverlerin yoktan var ettiği bir televizyon kanalının başarılı olmasını hazmedemeyeceklerdi, o denli de oldu. İktidarı en çok zorlayan bir kitle irtibat kuruluşunu susturmak isteyeceklerdi. Lakin başaramayacaklar, bunu herkes görecek…
Seçim sonrasında muhalif, bağımsız medyanın büyük bir kısmının, iktidarın iftiralarını, kara propagandasını bir yana bırakıp, hile ve sahtekârlıkları unutup ülkenin demokratik ittifakına ‘neden kazanamadın’ diye sormasını da hakikat bulmadık. Biz dikkati adil olmayan, anti-demokratik şartlarda yapılan seçimlere ve çalınan halk iradesine çektik. Yüzde 48’lik (gerçekte daha fazla) muhalefet ve direniş potansiyelinin değersizleştirilmesine itiraz ettik. İktidarı sınırlayacak tek güç olan (başka kalmadı) bu değerli demokratik blokunun dağıtılması operasyonuna direndik. Bu teşebbüsün iktidar güdümlü olduğunu ortaya koyduk. Bu tavır ve yayın çizgimizin iktidarı çok rahatsız ettiğini biliyoruz. Bize söylediler, olmayınca uyardılar, olmayınca tehdit ettiler. Geri çekilmedik. Geniş cumhuriyetçi bölümlere (merkez sağdan sola kadar) ulaşmamız, bu büyük demokratik potansiyeli içermemiz iktidarı çok huzursuz ediyordu. Operasyonun, tutuklamanın bir nedeni de budur diye düşünüyorum.
Seçimlerden sonra yandaş ve gerici medyanın neredeyse tümünün CHP’deki değişim tartışmasına kitlenmesi; buraya kimi muhalif medya kuruluşları ve gazeteci dostlarımızın da katılması, dikkatleri iktidar üzerinden kaydırdı. Seçimlerde elde edemediği ‘ezici zafer’ böylelikle altın tepsi içinde sunulmuş oldu. Halbuki bütün hileye-hurdaya, baskıya, iftiraya ve mülteci oylarına karşı lakin kıl hissesi kazanılan bir seçim vardı. Biz bu anlayışa da karşı çıktık, yayın eksenimizi o denli kurduk. Zira CHP’ye ait değişim tartışmasının tarafı ve kapsamı da aşikâr değildi. Ayrıyeten bir partinin iç işlerine gazetecilerin bu ölçüde taraflı ve müdahil olmasını da mesleksel bakımdan gerçek bulmadık. CHP’deki değişimin ideolojik, politik ve örgütsel düzlemlerin tümünde gerçekleşmesi gerektiğini savunduk.
Sağa savrulan partinin halkçı, kamucu ve cumhuriyetçi temeller üzerinden tekrar inşa edilmesi gerektiğini, bu bağlamda sola yönelmesinin kaçınılmaz olduğunu söyledik. Temel ve zarurî olanın iktidarın ahlaki ve siyasal meşruiyetini sorgulamak olduğunu söz ettik. Muhalefet alanındaki moral bozukluğunu, demokratik toplum havzalarındaki ‘yenilmişlik duygusunu’ dağıtmak için, ben özel olarak gayret ettim. Bu tavrımız birçok çevreyi rahatsız etti. Muhalefetin bu tutukluluğa karşı protestoda gecikmesinin nedenini bile burada aramak lazım. Münasebetiyle tutuklanmamın CHP’deki değişim tartışmalarıyla da bir ilgisinin olduğunu düşünüyorum.
Yorumlar kapalı.