Hayatı güzelleştirme sanatı
Oyuncu Meryem Uzerli ile evvel konakladığı Çırağan’dA sabah kahvesine buluştuk. Ralph Radtke idaresindeki otel, Serdar Gülgün’ün danışmanlığında baştan aşağı yenilenmiş.
Osmanlı çizgilerinin Akdeniz ruhuyla buluştuğu çağdaş ancak hala saray ihtişamını yansıtan bir dizayna kavuşmuş.
Meryem Uzerli ile sabah kahvesinden çabucak sonra Fairmont Otelleri’nin dünya lideri Yiğit Sezgin’in düzenlediği teknede brunch aktifliğine katıldık.
76. Cannes Sinema Festivali’ne katılan Uzerli, aktifliğin verimli geçtiğini söyledi: “Cannes’da ve Los Angeles’taki şenliklerde her geçen gün küresel sinema network’üne daha çok entegre olduğumu görüyorum. Chopard’ın butik davetleri, amfAR gala, sinema dünyasındaki bayan çalışanların haklarını koruyan Eva Longoria ve Maria Bravo’nun düzenlediği Küresel Gift Derneği bağış gecesi epey verimliydi. Ödül merasimleri de çok manalıydı. Merve Dizdar’ın ödül alışından başka bir gurur duydum. Sıra dışı bir muvaffakiyet. Hasılı networking yapmayı ve kıssaları olan şahıslarla tanışmayı seviyorum. Bence networking hayatı birbirimiz için güzelleştirme sanatı.”
Meryem zeytinlikte
Boğaziçi’nin süper görünümünü seyrederken Uzerli ile İstanbul’a dair de sohbet ettik.
Şehri ikinci meskeni olarak tanımlayan Uzerli, “Berlin ve İstanbul benim için mesken demek. Başka tüm kentler yalnızca seyahat ettiğim yerler. Tüm yabancı arkadaşlarım İstanbul’u konuşuyor. UEFA final maçının burada oynanması büyük muvaffakiyet. Türkiye’nin sürekli bir sürprizi var. Kurallar ne olursa olsun Türkiye şapkasından bir sürpriz çıkarmayı ve dünyayı şaşırtarak hayran bırakmayı beceriyor” diye konuştu.
Ağustos ayında doğum gününü İstanbul’da kutlama ihtimali olduğunu söyleyen hoş oyuncuya yeni yaşından ne dilediğini sordum. Her zamanki manevi duruşuyla yanıtı “Ailemin sıhhati ve huzuru” oldu.
Kısacası gördüm ki Meryem’in en büyük aşkı her zamanki üzere yeniden işi ve çocukları.
Yeni projelerine dair de sohbet ettiğimiz oyuncu, bir dijital platform için geçen sene İzmir’de çektikleri dizinin bu yaz yayınlanacağını söyleyerek “Urla ve Çeşme köylerinde çektiğimiz dizimiz yayına hazır. Tabiat içinde çalışmaya bayılıyorum. Huzur buluyorum” dedi.
İşin aslı
Son günlerde Nusret Gökçe’nin New York’taki restoranlarından birinin kapandığı haberi ortalıkta dolaşıyor.
Gökçe’nin bağlantı takımıyla konuştum.
Meğer restoranın bulunduğu binanın önüne kurulan tadilat iskeleleri belediyeye yapılan tüm müracaatlara karşın aylardır kaldırılmıyor ve restoranın önünü kapatıyormuş. Bu sebeple yeni bir yere taşınmaya karar verilmiş. Hatta restoranın dışına “Taşınıyoruz” ibaresi dahi asılmış.
Bunun apaçık görülüyor olmasına karşın yapılan karalama kampanyasını kasıtlı bir Türkiye ve Türk markası kıskançlığı olarak yorumluyorum.
Kısacası meyve veren ağaç tekrar taşlanıyor.
Ağaç Türkiye’nin, taş ise yabancıların.
Dünyanın en değerli balı
Gastronomi demişken… İstanbul’da UEFA final maçı partilerinde dolaşırken teşebbüsçü Peri Karabulut ile tanıştım ve Türk gastronomisi ismine gurur verici bir haber aldım.
Karabulut, Artvin’in dağlarında dünyanın en butik arıcılık işletmelerinden biri olan Elvish’i kurmuş.
O kadar yerleşimden uzak bir bölgede kurmuş ki, peteklerin kurulumunda ve balların toplanmasında helikoptere gereksinim duyuyorlarmış. Elvish ballarından her devir yalnızca 100 kavanoz satışa çıkarıyorlarmış.
Özellikle ABD ve İngiltere’den zenginler, ufacık bir şişeye 1100 dolar vererek Türk balı tercih ediyormuş.
Kültürümüzün mirası balların böylesine bir içerik, markalaşma ve şişe dizaynıyla dünyayla buluşması, ülkemizin gastronomisi ismine heyecan verici bir gelişme.
Yorumlar kapalı.