Macron’un vekilleri YPG/YPJ sözcüleriyle görüştü: ‘Türkiye, İran emperyalizmi risklerini tartıştık’

Ankara’nın PKK’nın Suriye’deki uzantısı olarak gördüğü ve bağlantılı başka yapılarla birlikte ‘terör örgütü’ olarak kabul edilmesini istediği PYD ile askeri kolu YPG/YPJ’ye, NATO müttefiki Fransa’dan yeni bir ‘jest’ geldi.

PYD’nin Fransa Temsilcisi Halid İsa da vardı

Fransa’nın Ortadoğu’da nüfuzunu kaybetmemeye yönelik Kürt politikası uyarınca Cumhurbaşkanı Emmanuel Macron’un partisi Rönesans’ın milletvekilleri YPG Sözcüsü Nuri Mehmad, YPJ Sözcüsü Ruksan Mihemed ve ‘Rojava’nın Fransa Temsilcisi’ olarak tanınan PYD’li Halid İsa’yı kabul etti.

Milletvekili Sarah Tanzilli, Twitter’da imajlarını paylaştığı görüşmeyi ‘heyecan verici’ diye niteledi.

‘Kürt demokratik ve feminist modelini ele aldık’

Tanzilli, “Kürt demokratik ve feminist modelini, IŞİD’in dirilişini ve Türkiye ile İran emperyalizmlerine bağlı riskleri ele aldık” diye yazdı.

Daha evvel Fransız-Kürt Teşebbüsçüler Birliği’nin (UEFK) organize ettiği Nevruz resepsiyonunda Fransız Senatosu’nda ağırlanan Mehmad ile Mihemed’e onur madalyası verilmişti.

Bunun üzerine Fransa’nın Ankara Büyükelçisi Herve Magro’yu bakanlığa çağıran Türk Dışişleri, olayı ‘en güçlü ifadelerle’ kınamıştı.

Milli Savunma Bakanlığı da “NATO üyesi Fransa’nın parlamentosunda eli kanlı PKK/YPG terör örgütünün temsilcilerinin ağırlanması, parlamentonun saygınlığına gölge düşürmüştür. Bu hareket müttefiklik ruhuna ters olduğu üzere NATO’nun terörle uğraşının de içini boşaltmaktadır” açıklamasını yapmıştı.

Ankara’nın ikazına karşın başını ABD’nin çektiği pek çok müttefik ülke, YPG ve öncülüğündeki Demokratik Suriye Güçleri’ni (DSG) ‘terör örgütü’ olarak tanımayı reddediyor, onun yerine IŞİD’e karşı uğraşta kilit müttefik oldukları gerekçesiyle destekliyor. Takviye, silah vermekten tüm Suriye’ye ilişkin olan petrol ve buğdayın çalınıp yağmalanması ve gelirinin bu yapılara aktarılmasına kadar uzanıyor.

Bu da Suriye krizinin ve ABD ile müttefiklerinin desteklediği cihatçıları yenen Suriye devletinin ülke topraklarının tamamında denetimi sağlaması sürecinin uzamasına neden oluyor.