Fehmi Koru*
‘‘Ne olacak bu ülkenin hali?’’ sorusu her periyodun merakını yansıtır. Ben bildim bileli daima bu soruya karşılık aranır.
Şimdilerde durum yavaşça değişti; üstteki soru her vakit olduğu üzere tekrar gündemde, yalnız bu sefer onunla birlikte yeni bir soru daha soruluyor: ‘‘Ne olacak bu muhalefetin hali?’’ sorusu…
Aslında ‘muhalefet’ genel başlığı altına giren siyasi yapılar her zamankinden daha besbelli günümüzde.
Yaşı bu yıl ‘dalya’ çekecek olgunluğa ulaşmış CHP anamuhalefet partisi…
Bir bölgeyi aşarak bütün ülkeden oy alma yolunda epey aralık katetmiş yeni ismiyle Demokratik Halklar Partisi (DHP) Meclis’te kalabalık bir kümeye sahip.
Son seçimde beklediği ilgiyi göremese de siyasi gelişmeleri etkileme gücünü elinde tutan ÂLÂ Parti de var.
İttifak arayışının eseri Saadet, DEVA, Gelecek partileri ile DP de Meclis’te ihmal edilmeyecek sandalyeyle temsil ediliyor.
Türkiye Emekçi Partisi (TİP) ile iktidar ittifakının bir modülü olduğu halde seçim sonrası muhalif telaffuz kullanan Yine Refah Partisi de (YRP) muhalefet tablosuna eklenebilir.
Durum bu, ancak geniş kitleler yeniden de o soruyu sormadan duramıyorlar… ‘‘Ne olacak bu muhalefetin hali?’’ sorusunu…
Soran da sorulan da bu soruya günümüzde tatmin edici bir karşılık olmadığının şuurunda.
Görüntüye bakarak çok partili muhalefetin hayatiyete kavuşmasını imkansız sayanlar epey fazla. Eminim, muhalefet partileri içerisinde kıymetli vazifeleri bulunan, birtakımı milletvekili sıfatı da taşıyan isimler ortasında bile, birebir soruya muhatap olduğunda ne diyeceğini şaşıranlar azımsanmayacak kadar çoktur.
‘Muhalefet’ denildiğinde akla ne geliyorsa, ülkemizdeki mevcut muhalefet partileri, o manaya pek uygun bir manzara vermiyor.
Bir arayış var.
Ya mevcutlar titreyip kendilerine gelecek ve aklı başında değerlendirmeler eşliğinde kendilerine iktidar yolunu açacak bir farklı söyleme ve argümana sahip hale gelecekler, ya da onların başaramadığını başarabilme gereksinimini karşılayacak gelişmeler yaşanacak…
Hangisinin olma ihtimali daha güçlü dersiniz?
Var olanların derlenip toparlanarak gerçek ve güçlü bir muhalefet haline gelmeleri mi, yoksa yeni bir oluşum mu?
Bu soruyu durup dururken soruyor değilim; arayış var ve kendini son vakitlerde daha fazla muhakkak etmeye başladı. Partilerin içleri kıpır kıpır ve parti sadakati her seviyede giderek gevşiyor. Partili olanların gözleri dışarıda; var olan kurumların beceremediğini kotaracak birileri gelir mi beklentisi giderek yayılıyor.
Yeni, fakat nasıl bir yeni?
Akla gelen ekseriyetle siyasetin içinden -halen vazifede yahut kenarda- isimler oluyor.
‘‘Onlar olsun, lakin yanlarına gençleri alarak’’ stili temenniler kulaklara geliyor.
Kıdemliler yanlarına gençleri alacaklar ve yeni bir çıkış o denli başlatılacak…
Olabilir alışılmış, neden olmasın?
Fakat formüldeki ‘gençler’ nerede?
Görebildiğim kadarıyla, siyasi hayat içerisinde bulunsalar hiç kuşkusuz değerli fonksiyonlar görebilecek gencimiz az değil; güzel yetişmiş, ülkeye siyasi hayatta da faydası dokunabilecek sayısız gencimiz var. Lakin, siyasetin aldığı biçim onları uzakta durmaya yönlendiriyor. Heves kaçıran bir atmosfer var siyasi hayatta.
Fırsat bulan kapağı dışarıya atmaya bakıyor; birden fazla o fırsatı yakalıyor da…
Dışarıda bulunan gençler ise şimdiki karmaşaya girmeyi düşünmüyor…
Her baştan başka bir ses çıkıyor ve sonrasında hevesler kırılıp ortalık yeniden mevcutlara kalıyor…
Kısır döngü…
AK Parti genel lideri da olan Cumhurbaşkanı Tayyip Erdoğan katıldığı bir programda, birinci mahallî seçimde İzmir’in de partisi adayını belediye başkanlığına taşıyacağını söyledi.
AK Parti etraflarının bir sonraki cumhurbaşkanlığı seçiminde Tayyip Erdoğan’ı tekrar aday göstermenin formülünü aradıkları haber konusu oldu.
İktidar bugünkü tabloya bakarak kendisini çok daha rahat hissediyor…
Nasıl o denli hissetmesin?
*Bu yazı fehmikoru.com adresinden motamot alınmıştır.
Yorumlar kapalı.