İzmir’deki Agrobay Seracılık’ta çalışırken Tarım Emekçileri Sendikası’na (Tarım-Sen) üye olduktan sonra işten çıkarılan çalışanlar, şirketin ihracat yaptığı ABD, İngiltere, Hollanda ile Almanya’nın İstanbul’daki başkonsoloslukları önünde hareket yaptı. Emekçilerden Şehriban Kapaklıkaya, şirketin idare konseyi üyesi Arzu Şentürk’e seslenerek “Çıkışımızı verdikleri hâlde sonraki gün bizim tazminatımızı, aylığımızı, maaşımızı versinler. Biz buralara kadar gelmeyelim. 42 gündür orada burada sürükleniyoruz. Burada Arzu’ya sesleniyorum. Nasıl vicdanın rahat?” dedi.
İzmir’in Bergama ilçesindeki Agrobay Seracılık’ta çalışırken Tarım-Sen’e üye olmalarının akabinde işten çıkarılan personellerin direnişi sürüyor. Bugün direnişlerinin 42’nci gününde olan çalışanlar, İstanbul’daki 4 başkonsolosluk önünde aksiyon yaptı. Şirketin ihracat yaptığı ABD, İngiltere, Hollanda ile Almanya’nın Başkonsoloslukları önünde yapılan aksiyonlarda, “Sendika hakkımız engellenemez” ve “Agrobay hakkımızı ver” yazılı dövizler taşınarak “Agrobay personeli yalnız değildir”, “Agrobay şaşırma, sabrımızı taşırma” ve “Direne direne kazanacağız” sloganları atıldı.
“Agrobay’la yaptığınız ticari ilgileri tekrar gözden geçirin”
İlk olarak Sarıyer’de bulunan ABD Başkonsolosluğu önünde yapılan protesto öncesi polis ve çevik kuvvet grupları, etrafta ağır güvenlik tedbiri aldı. Burada konuşan Tarım-Sen Genel Lideri Umut Kocagöz, işten çıkarılan 19 emekçiyi temsilen bir heyetle geldiklerini belirtti. Kocagöz, şöyle konuştu:
“İşçi arkadaşlarımız Tarım-Sen’e üye oldukları için işten atıldılar. Bugün de direnişimizin 42’nci günü. Burada olmamızın sebebi, Agrobay Seracılık işletmesi domates üreten bir işletme ve daha çok ihracat yapıyor. Avrupa’nın çeşitli yerleri, Almanya, Hollanda, İngiltere ve yeni öğrendiğimiz kadarıyla da Amerika’ya da ihracat yapmaya başlayacak. Geçtiğimiz günlerde Agrobay’ın işvereni İstek Şentürk’ün bir tweetinden öğrendik bunu. Biz de Agrobay’ın ticaret yaptığı ülkelerin ticaret yapan işletmelerine ve orada yaşayan halklara bir bildiri vermek gayesiyle bu ülkelerin konsoloslukları önüne geldik. Bugün birinci durağımız Amerikan Konsolosluğu. Temel söylemek istediğimiz şey şu. Bu işletme emeği sömüren, emekçileri sendikalaştığı için, haklarını talep ettiği için işten atan, içeride çok önemli personel sıhhati, iş güvenliği sıkıntıları olan bir işletmedir. Hasebiyle burayla yaptığınız ticari alakaları tekrar gözden geçirin. Artık arkadaşlarımız size yaşadıkları meseleleri anlatacak.”
“Bize hain dediler, yalnızca hakkımızı istedik”
İşçilerden Şehriban Kapaklıkaya, 14 yıldır Agrobay’da çalıştığını belirtti. Kapaklıkaya, yaşadığı mağduriyetleri şöyle anlattı:
“Zor koşullar altında amirimiz ne işi vermişse her birimiz yaptık. Muvaffakiyet dokümanım var. Biz çalışmadık da o dokümanları niçin verdiler, babam mı verdi onu? Hayır, onlar verdi. Biz tertipli olarak çalışıyorduk. İşe başladığımda 1,5 yıl sigortasız çalıştım. Ona karşın hafta tatilimiz yoktu. Yıllık müsaademiz yoktu. Ondan birkaç sene sonra yıllık müsaademiz de hafta tatilimiz de oldu. Yıllarca çalıştık. Bizi kod 46 ile suçluyor. Niye suçluyor? Bizi suçlayacak kadar biz hiçbir şey yapmadık. Yaptığımız köle üzere çalışmak mı, köle üzere çalıştık. Bize ‘hain’ dediler ancak biz o denli birisi değiliz. Ne kimseye vurduk ne kırdık. Yalnızca hakkımızı istedik. Bizi işten çıkarttılar. Ben o gün hiçbir hatam yoktu. Ayın 25’inde mesai saati işimi bitirdim. Kalabalık vardı, baktım ne oluyor diye. Ondan sonra orada insan kaynakları bizi görüntüledi. Görüntülendiğimizde 300-500 kişi vardı. Çalışanlar oradaydık. Neden daima 14, 15, 18 yıl çalışanları seçti, alışılmış ki tazminat vermemek için.
“Bize ‘hırsız’ diyen onlar hırsız”
Bir cenazemiz oluyordu. Müsaade istiyorduk. Bizim o hakkımız yoktu. Bizden teğe bir kesiliyordu. Onlar bizim paramızı yiyordu. Geç kaldık diyelim. Biz amirimize telefon açıyoruz. Teğe bir kesiliyor. Bizim her geç kalışımızda telefon açtığımızda kesiliyordu ancak bize ‘hırsız’ diyen onlar hırsız. Biz hırsız değiliz. Bizim burada bulunmamızın sebebi, bizim hakkımızı verseydi, benim bir aylık maaşım kaldı. Bir aylık yıllık müsaadem kaldı. Bir aylık yıllık müsaademi kullanayım dediğimde ‘İşimiz sıkı’ diye müsaadesi vermediler. Bir ay müsaadem de kaldı. Madem çıkışımızı verdiler. Verdikleri hâlde sonraki gün bizim tazminatımızı, aylığımızı, maaşımızı versinler. Biz buralara kadar gelmeyelim. Biz cümbüş mi yapıyoruz burada? 42 gün olmuş. 42 gündür orada burada sürükleniyoruz. Burada Arzu’ya sesleniyorum. Duy bizi. Senin de çoluk çocuğun var. Benim de üç tane çocuğum var. Entübe hastası torunum var. Senin de üç tane çocuğun var. Nasıl vicdanın rahat? Ben çalışırken akşam olsun da meskene gideyim diye bakmadım hiçbir vakit.
“14 yıl güç kaideler altında süründük”
Dört dörtlük habire köle üzere çalıştım. Neden? Başımı yastığa koyduğumda vicdanım rahat. Çoluk çocuğuma helal ekmek yedireyim diye haram lokma yedirmedim çocuklarıma. Ben yedirmediğim üzere İstek sen de yedirme o çocuklarına, bizim hakkımızı ver. Buralarda bizi süründürme. Burada herkese sesleniyorum. Bizimle bir olsunlar. Bizim hakkımızı arasınlar. Biz de sürünmeyelim. Gece yarısı saat 1’de bindik otomobillere, anca buralara geldik. Süründürmesinler daha da. Hem çalıştık 14 yıl süründük güç koşullar altında, artık de yollarda sürünüyoruz. Kâfi artık versin hakkımızı. Onun da vicdanı rahat mı sanki? Ben ona soruyor.”
“Uzayın öbür köşesine de gitseniz Agrobay personelleri sizin peşinizde olacak”
Tekrar kelam alan Umut Kocagöz, “Biz buradan şunu tekrar etmek istiyoruz. Uzayın öbür köşesine de gitseniz Agrobay çalışanları sizin peşinizde olacak. Haklarını alana kadar tek bir kuruş tazminatını size yedirmeyecek. 42 gün değil, 420 gün de olsa biz bu çabayı sürdüreceğiz. Galaksinin en büyük boykotunu örgütlemek zorunda bırakmayın bizi. Ne içeride çalışan emekçi arkadaşlarımızın ne burada işten attığınız personel arkadaşlarımızın haklarını sömürmekten vazgeçin. Haklarını bir an evvel verin. Agrobay emekçisi köle değildir.”
İkinci aksiyon de Beyoğlu’ndaki İngiltere Başkonsolosluğu önünde yapıldı. Ağır yağışın tesirli olduğu aksiyonda de konuşan Kocagöz, “Burada bulunma gayemiz, Agrobay’da çalışan personellerin haklarını almak üzere şirkete bir basınç uygulamak. Buradan Agrobay idaresine sesleniyoruz. Hakkımızı bir an evvel verin. Vermediğiniz takdirde yağmur, çamur, kar dinlemeyeceğiz; şirketin önünde olmaya devam edeceğiz. Çalışanları değil, şirketin kendisini maksat alıyoruz” dedi.
“Sendikaya geçtiğim için kapının önüne konuldum”
İşçilerden Sevecen Yıldırım da 9 yıldır Agrobay’da çalıştığını lisana getirdi. Yıldırım, şunları söyledi:
“Sendikaya geçtiğim için kapının önüne konuldum ancak hiç pişman değilim. Sendika benim hakkım. Dilek Hanım bir radyo programına çıktı. Orada, ‘Jandarmaya bayan baş attı’ dedi. Ben nasıl baş atabilirim? Birinci evvel jandarma ayağıma bastı, kırdı. Ondan sonra kalkanla vurdu. Beni yere yapıştırdı. Makûs ve sıkıntı kurallar var. Ben otomobilden düştüm, omurga kemiğim kırıldı fakat bir emniyet kemeri olsaydı benim omurga kemiğim kırılmazdı. Bunlar sıkıntı, makus koşullar değil mi? Neden palavra söylüyor, neden bizim karşımıza gelip konuşmuyor da radyo programında konuşuyor? Bizi de çağırsın oraya, birlikte karşılıklı konuşalım.”
İşçiler daha sonra aksiyonlarını Hollanda ve Almanya Başkonsoloslukları önünde de sürdürdü.
Yorumlar kapalı.