İçtihat Bülteni’nden edinilen bilgiye nazaran, davacı erkek eşin vekili; davalının müvekkiline iftiralar attığını, küçük düşüren hakaretlerde bulunduğunu, bayanın babasının müvekkilini takip ettiğini, müvekkilinin ve davalının ailesinin davalıyı aile doktoruna gitmesi konusunda ikna ettiklerini, aile tabibi tarafından yeşil reçete ile verilen ilaçları kullanmadığını, kadınlık vazifelerini yerine getirmediğini ileri sürerek tarafların boşanmalarını, müvekkili faydasına 15 bin TL maddi ve 30 bin TL manevi tazminata karar verilmesini talep etti.
Davalı-karşı davacı bayan eşin vekili dilekçesinde, davacının tüm savlarını inkârla bayan eşin evlilik birliğinin üzerine yüklediği sorumlulukları yerine getirdiğini, çocuklarını okula götürmek dışında konuttan çıkmasının erkek tarafından yasaklandığını, meskende el işi yaparak çalışmasına bile müsaade verilmediğini, eşi tarafından çocuklarının gözü önünde pek çok sefer dövüldüğünü, evlilik birliğinin bozulmasında davacının kusurlu olduğunu belirterek asıl davanın reddine, karşı davanın kabulü ile tarafların boşanmalarına, müvekkili faydasına 100 bin TL maddi ve 100 bin TL manevi tazminata karar verilmesini talep etti.
İLK DERECE MAHKEMESİ BAYANIN DA ‘KUSURLU’ OLDUĞUNA KARAR VERDİ
İlk derece mahkemesi, erkek eşin bayana bağırıp çağırdığı, şiddet uyguladığı, dinlenen davalı şahitlerin beyanlarından anlaşılacağı üzere davalının görmüş olduğu şiddet sonrasında gözünde morarma ve dudağında şişlik ile kanama meydana geldiği, keza bayanın da kıskanç bir yapısının olduğu, eşinin diğer bayanlarla birlikte olduğuna ait ithamlarda bulunduğu,eşini komşularına ve etrafına karşı küçük düşürdüğü, eşine karşı hakaret içeren telaffuzlarda bulunduğu, evlilik birliğinin bozulmasında her iki tarafın da kusurlu olduğu gerekçesiyle bayan faydasına 10 bin TL maddi ve 15 bin TL manevi tazminatın ödenmesine karar verdi. Birinci Derece Mahkemesinin üstte belirtilen kararına karşı müddeti içinde taraf vekilleri istinaf müracaatında bulundu.
Bölge Adliye Mahkemesi, eksik inceleme sebebi ile belgeyi birinci derece mahkemesine gönderdi. Bölge Adliye Mahkemesi, toplanan kanıtların başka ayrı görüşülerek sonucu uyarınca her bir boşanma nedeni ile ilgili olarak farklı başka karar kurulması gerektiği hâlde bu durum göz önüne alınmadan karar verilmesinin 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun (HMK) 297/2 hususundaki düzenlemeye ters olduğu gerekçesiyle öteki istinaf sebepleri bu kademede incelenmeksizin tarafların istinaf talebinin kabulüne, birinci derece mahkemesi kararının kaldırılmasına ve evrakın birinci derece mahkemesine gönderilmesine karar verdi.
İKİNCİ KARAR
İlk Derece Mahkemesi; davacının davalıya fizikî şiddet uyguladığı şahit beyanlarından anlaşılmış olup Bursa Cumhuriyet Başsavcılığı evrakında davalı bayanın dava açıldıktan sonra eşinin kendisine şiddet uygulamadığı halindeki beyanı olmuş ise de, davayı erkek tarafın açtığı, davalı bayanın bu şikâyeti karakola yapmaya gittiğindeki hedefinin konutu terk eden kocasının meskenine bakmasını sağlamaya yönelik olduğu, şikayet tarihinde dava şimdi yeni açılmış olduğundan davalının eşinin açtığı boşanma davasından haberdar olmadığının anlaşıldığı, bayanın o sıradaki tek kaygısının konutuna ve çocuklarına yardım etmesini sağlamaya yönelik bir şikayet olduğu gerekçesiyle asıl ve karşı davanın kabulüne, tarafların boşanmalarına, 10 bin TL maddi ve 15 bin TL manevi tazminatın erkek eşten tahsiline, erkek eşin maddi ve manevi tazminat taleplerinin reddine karar verdi.
İlk Derece Mahkemesinin üstte belirtilen kararına karşı mühleti içinde taraf vekilleri istinaf müracaatında bulundu.
YOKSULLUK VE MANEVİ TAZMİNAT ÖLÇÜSÜ ARTIRILDI
Bölge Adliye Mahkemesi; tarafların birinci derece mahkemesi münasebetinde belirtilen kusurlu davranışlarının evraktaki kanıtlar ile kanıtlandığı, taraflar ortasında ortak hayatı temelinden sarsacak derecede ve birliğin devamına imkân vermeyecek nitelikte bir geçimsizlik mevcut olduğu, evlilik birliğinin çekilmez hâle gelmesinde davacı-karşı davalı erkeğin davalı-karşı davacı bayana oranla ağır kusurlu olduğuna yönelik tespitin yerinde olduğu gerekçesiyle 25 bin TL maddi tazminata karar verdi.
Bölge Adliye Mahkemesinin kararına karşı mühleti içinde taraf vekilleri temyiz isteminde bulundu.
YARGITAY KARARI BOZDU
Yargıtay 2. Hukuk Dairesi bozma ilâmında şu tabirlere yer verdi.
“Her ne kadar birinci derece mahkemesi ve bölge adliye mahkemesince davacı-karşı davalı erkeğin ağır kusurlu olduğundan bahisle karar verilmiş ise de; yapılan yargılama ve toplanan kanıtlardan, tarafların birinci derece mahkemesi ve bölge adliye mahkemesince kabul edilen ve gerçekleşen kusurları yanında davalı-karşı davacı bayanın birlik vazifelerini ihmal ettiği dikkate alındığında, evlilik birliğinin temelinden sarsılmasına sebep olan olaylarda tarafların eşit kusurlu olduğunun kabulü gerekir. Bu konu gözetilmeden yanılgılı kıymetlendirme sonucu davacı -karşı davalı erkeğin ağır kusurlu olduğunun kabulü yanlışsız olmamış, bozmayı gerektirmiştir.”
Bozma ilâmı sonucu evrak kendisine gönderilen Bölge Adliye Mahkemesi, evvelki karar münasebeti genişletilmek suretiyle direnme kararı verdi. Bölge Adliye Mahkemesinin direnme kararına karşı müddeti içinde davacı-karşı davalı vekili temyiz isteminde bulundu.
“FİZİKSEL ŞİDDET UYGULADIĞININ SABİT OLDUĞU…”
Yargıtay Hukuk Genel Şurası, fizikî şiddet mağduru eşleri ilgilendiren emsal niteliği taşıyan kararını verirken şu sözleri kullandı.
“Tanık anlatımlarından erkek eşin bayana fizikî şiddet uyguladığının sabit olduğu, bayanın Cumhuriyet Savcılığındaki beyanlarının kocasını ceza almaktan kurtarmaya yönelik kabul edilmesi gerektiği, bayan eşin hudutlu ve kıskanç bir yapısının bulunduğu, eşini daima kendisini aldatmakla suçladığı, bu durumu etrafına anlattığı, küçük düşürücü telaffuzlarda bulunduğu, birlik misyonlarını yerine getirmediği görülmektedir. Gerçekleşen bu kusurlu davranışlar karşılaştırıldığında boşanmaya sebep olan olaylarda tarafların eşit kusurlu oldukları tartışmasızdır. Hâl bu türlü olunca erkek eşin ağır kusurlu olduğunun kabulü ile evrak genelinde uygun düşmeyen bu kusur belirlemesine bağlı olarak bayan eş faydasına tazminat ödenmesine karar verilmesi açıklanan yasal düzenleme ve prensiplere uygun değildir.”
Yorumlar kapalı.