Ertuğrul Özkök: Cem Yılmaz'a bu mesajı attım

Ertuğrul Özkök | Pazar Testi

Orta yaş krizindeki Türk erkeğini tanıma şifresi: 10 K’ya bakar

Bundan 10 yıl evvel tanıdığım birçok bayan, “kırk yaş krizine” girmişti.

Birçoğu bunu aştı.

Şimdi misal bir krizi, tanıdığım 50 yaş erkeklerde gözlüyorum.

Çevrem; 50 yaşlarında, erken orta yaş krizine girmiş bu türlü erkeklerle dolu.

Ve pop sosyolog gözüm, orta yaş erkeklerdeki 10 temel davranış değişikliğini belirledi.

Madde 1: Bantta yürüyüşten dışarıda 10 K’ya geçiş

*Aniden ağır spora başlarlar. Yüklü kardiyo en uzun vakitlerini alır.

*Kırklı yaşlarında salonlarda bant üzerinde yürürken, birden açık havada koşmaya başlarlar.

*Osman Hoca’nın “10 bin adım yürüyüşünü, 10 kilometre koşma moduna çevirirler. Orta yaş krizindeki erkeklerin ortalarında masonik bir iş birliği psikolojisi oluşur. Birbirlerini tanımlayıcı parolaları “10 K’dır.”

Yani 10 bin metre demezler, dijital lisanla “bin” manasına gelen “K” harfini kullanırlar.

Site içinde boş sırt çantasıyla koşan birini görürseniz

*Koşarken, yaşadıkları site içinde yürürken, bisiklet üzerinde hatta kimileri işe giderken bile sırtlarında küçük bir sırt çantası taşırlar.

Bu sırt çantasının hiçbir işlevi yoktur. Hedefi içinde bir şey taşımak değil, yalnızca dinamik, cool ve genç bir hava vermektir.

Starbucks markalı su termosu yahut şişesi

*Ellerinde küçük bir su şişesi yahut termosu vardır. Bu termos çoğunlukla Starbucks markalıdır. Bol su içerler fakat içmekten çok içermiş üzere yaparlar. Zira cool ve sportif görünme raconudur.

Korkaklar slim fit’e geçerler, cesurlar sporda tayt giyerler

*Giyim biçimlerinde ani değişiklik olur. Çoklukla “slim fit’e” geçerler. Daha cesurları, bunu tayt giymeye kadar götürür.

*Tişört ve kazaklarda Ralph Lauren tercihtir.

10 yıl öncesinin “dar v” yakasından, gövdeyi daha fit gösteren bisiklet yakaya geçilmiştir.

Entelektüelleri Hamptons ve Cape Cod üslubuna geçer

*Biraz daha entelektüeller, Hamptons yahut 1950’lerin “Cape Cod” usulü müellif ve sanatçı giysilerine geçerler.

Bu stilin iki ayırıcı özelliği şudur:

Çok slim fit olmayan, paçası ayakkabıya milimetrik biçimde dökülen bej, kaki pantolon.

Üzerinde tekrar çok silim fit olmayan tıpkı renk Mısır kotonu gömlek.

“10 K’cı” orta yaş arkadaş, gömlek koluna çok dikkat

*Ama dikkat…. Gömleğin kollarını dirsek hizasına kadar kıvırarak cool olacağınızı sanıyorsanız bilin ki o günler geçti.

Boş sırt çantası ve Starbucks su termosu ile kazandığınız “cool bonuslar” bir anda boşa masraf.

Gömlek kolunu kıvıran o tipler artık hödük muamelesi görüyor.

*Yeni usul, gömleğin kolları elin başladığı yerin yarım santim üstünde olacak ve kol düğmeleri iliklenmeden bırakılacak.

En besbelli işaret: Instagram paylaşımlarında narsisizme geçiş

*Orta yaş krizinin belirtileri en çarpıcı biçimde Instagram paylaşımlarında kendini ele veriyor.

Sanat, araba, motosiklet, futbol paylaşımlarından kendini teşhir fotoğraflarına, narsist ve keskin bir geçiş yaparlar. Savlı, fit, cool göründüklerini sandıkları kendi fotoğraflarının sayısı birden olağandışı artar.

Nedeni kolaydır.

Bir orta yaş krizi erkeği, kendi kendinin aynası haline gelir ve dünyaya bakınca kendinden öteki bir şey göremez.

Ve orta yaş krizinin bile değiştiremediği gerçek

*Ama arkadaş kümeleri ortasındaki WhatsApp paylaşımlarında eski karakter motamot devam eder.

Yani “Once a hödük, always hödük” kuralı, WhatsApp kümelerinde asla değişmez, değiştirilemez.

*Unutmayın, bir orta yaş krizi erkeğinin hayatında vazgeçemeyeceği şey, sabah WhatsApp’tan aldığı ve forward ettiği Kardashian popolu bir bayan fotoğrafıdır.

* * *

Bu adam bu fotoğrafı çekerken elinde bir iPhone olsaydı, cinayeti o an görürdü

Hayatım boyunca beni en çok etkileyen sinemalardan biri Antonioni’nin “Blow Up’ıydı.”

Türkiye’de “Cinayeti Gördüm” ismiyle gösterilmişti.

Filmin kahramanı, 1960’lı yıllarda Beatles periyodunun fotoğrafçı versiyonu sayılan David Bailey’i hatırlatan bir karakterdi.

David Hemmings’in oynadığı bu karakterin ismi Thomas’dı.

Çektiği fotoğrafı stüdyoda oynatınca ne gördü?

Bir gün parkta gezerken, çektiği bir çalılık fotoğrafını, stüdyosuna gelip büyüttüğü vakit, orada, görmediği yerde yatan bir bayan cesedinin de kareye girdiğini fark ediyordu.

Fotoğrafı biraz daha büyütünce, çalıların içinden uzanmış bir el ve silah ortayla çıkıyordu.

Bunun üzerine derhal parka koşup fotoğrafı çektiği yere dönüyordu. Ancak ortada ne ceset vardı, ne de çalıların içindeki el.

Makinanın gördüğünü göz görmeyince ne oluyor?

Makinanın gördüğü cinayeti o görmemiş ve ceset yok olmuş, fail meçhul kalmıştır.

Zaman vakit o sineması tekrar seyrederim.

Her kezinde da şunu düşünürüm.

Eğer o gün Thomas’ın elinde bir iPhone akıllı telefon olsaydı, o cinayeti anında görecek ve fail meçhul kalmayacaktı.

Üç yıl sonra, aya birinci giden insanın çektiği imgelerde ne gördük?

Bu sinemanın gösterime girmesinden 3 yıl sonra 1969’da, insanoğlu birinci kez Ay’a ayak bastı.

O gün 22 yaşındaydım ve gelen birinci manzaraları hatırlıyorum.

Çok flu ve kalitesiz görüntülerdi.

Geçen yıldan itibaren Mars’a giden araçlardan ve James Webb Uzay Teleskopu’ndan gelen imajları izliyoruz.

Pırıl pırıl imajlar…

Bize çok farklı bir öykü anlatıyor bunlar.

Hiç düşünebiliyor musunuz, elinizdeki iPhone yahut bir öteki dijital kameranın gücü, pixel gücü uzayı çeken o kameralara çok yakın…

Buradan Türkiye’ye geçiyorum…

iPhone’la çekilmiş bu 5 sineması seyredince kendime acıdım

Bu yıl Hip Hop müziğin 50’nci yılı kutlanıyor.

Apple Türkiye de buna çok hoş bir proje ile katıldı.

“Anlatacak bir Öyküm Var” başlıklı bir proje ile Türkiye’nin 5 yeni Hip Hop şarkıcısına iPhone 14’ün kamerası ile sinema çektirmiş.

Yani klip yaptırmış.

Bu nasıl bir şanstır…

Çok değil bundan 15 yıl öncesinde yeni sanatkarlar için bir klip çekmek yıkımdı.

Altından kalkamazlardı.

Bu 5 hip hopçu o müzikten ve kameradan neler gördü?

Bu hip hopçular Kars, Nihat Dalgıç, Nilhan, Palm J ve Xentix…

Neler söylediklerine baktım.

Kars: Hip hop ile müziğin bana ilişkin olduğunu hissediyorum ve içimdeki isyankar çocuğu ortaya çıkarmasına seviniyorum.

Nihat Dalgıç: Rap, öteki müzik cinslerine nazaran hayata ve sokağa daha açık. O nedenle bir sanatkarın kendini anlatabilmesi için en uygun müzik…

Nilhan: Hip hop bana nazaran samimiyet, içtenlik ve filtresizlik demek. Bana özgürlük, asilik ve dinamizmi tabir ediyor.

Palm J: Hip hop’u kendimi uygun ya da makus hissettiğimde, üzerimdeki enerjiyi alabildiğim bir alanım üzere düşünüyorum.

XentiX: Hip hop ile öykümü anlatmak, beni olabildiğinden daha fazla özgürleştiriyor. Zira ben, benim üzere hip hop müzisyenleri, büyük çoğunlukla sıfırdan, kendi imkanları ile büyük işleri başarıyorlar.

Buradan 50 yıl önceye dönüyorum…

Adı “Little Red Rooster” olan bir İzmir sineması çekmek istiyordum

1970 yılında öğrenci olarak Paris’e gittiğimde seyrettiğim birinci üç sinemadan biri “Easy Rider’dı…”

Öyle etkilenmiştim ki, “Ben de o denli ucuz bir Beat Generation filmi” yapmak istemiştim.

Anlatacak mükemmel bir 1960’ların İzmir’i öyküm vardı.

Adını, Rolling Stones’un müziğinden esinlenerek “Little Red Rooster” koyacaktım.

Beş arkadaş ortak bir Arriflex’e girdik

Bu sineması çekmek için 16 milimetrelik bir Arriflex kameram olsun istiyordum.

Hatta bunun için Paris Sinematek’inde tanıştığım, benim üzere 4 arkadaşımla daha ortak bir kamera alabilmek için para biriktirdik.

Ama almamız mümkün değildi.

Şimdi bu Hip hopçu çocukları izlerken, elimdeki bir iPhone 14 ile neler yapabileceğimi görüyorum.
O vakitler anlatacak çok öyküm vardı.

Daha korkusuzca şeyler yapabilirdim.

O yüzden Apple’ın ve Steve Jobs’un yarattığı bu yeni teknolojinin ne manaya geldiğini bugün çok daha düzgün anlıyorum.

Ama ne yazık ki koskoca bir gençliği kaybetmişim.

* * *

Haftanın müziği

Lady Gaga’nın Instagram paylaşımındaki Mick Jagger

Benim için bu haftanın en şahane yeni plağı Rolling Stones’un “Sweet Sound Of Heaven” isimli müziğiydi.

Kasım ayında çıkacak yeni albümlerinden Streaming platformlarına konan ikinci müzik bu.

Birincisi “Angry’di” ve mükemmeldi.

Ama bu ikincisi bir master peace… Başeser…

Bu müzik da tam bir “Blues Rock” şaheseri.

Ve gerisinde iki dev müzisyen daha var.

Lady Gaga ve Steve Wonder.

Şarkının bilhassa ikinci kısmında Lady Gaga’nın yıllardır anlatmaya çalıştığım caz ve blues dehası bütün çarpıcılığı ile ortaya çıkıyor.

Lady Gaga, Instagram sayfasında bu müziğin kıssası ile ilgili çok duygusal bir paylaşım yaptı.
Meraklılarına duyururum.

* * *

Haftanın iki sineması 1

Do Not Disturb’u seyrettikten sonra Cem Yılmaz’a attığım mesaj

Artık biliyorsunuz.

Ben hislerini fakat abartarak anlattığı vakit tatmin olan bir beşerim.

Cuma akşamı Cem Yılmaz’ın “Do Not Disturb” sinemasını seyrettikten sonra ona şu bildirisi attım ve herkesle de paylaşmak istiyorum:

“Sen nasıl duygusal bir beşersin. Küçük sıradan insanın ezikliğini de muzipliğini de nasıl olağanüstü anlatıyorsun.

Bugünün beşerinin, hepimizin hayatında teknolojinin ve “App’lerin” ne kadar derimize işlediğini nasıl bu türlü kusursuz bir psikolog ve sosyolog gözüyle anlatabiliyorsun, hayret ediyorum.

Sokağın en avam haliyle, Cihangir’in en entelektüel halini; Sultanbeyli ile Nişantaşı’nı tıpkı mahalleye, tıpkı apartman dairesine sokup nasıl iki saniyede rol değiştirebileceğini böylesine hoş biçimde anlatma kabiliyeti…

Öğrenilemez, Allah vergisidir diye düşünüyorum.

Sevgili kardeşim, sen hepimizin en acıklı haliyle en komik halini bir alaşıma çevirip bundan “Normal bir insan” yani hepimizi çıkarma sanatını biliyorsun.

Yirmi yıl boyunca Hürriyet’in başında işte bunu yapmaya çalıştım.

En popülerle en marjinali tıpkı agorada toplayabilmeyi hayal ettim…

Sen öğretmekte geç kaldın, ben öğrenmekte…

* * *

Haftanın sineması 2

En başarılı kumarbaz, gözleri kapalıyken kitap okumayı bilendir

Netflix hoş bir sürpriz yaptı.

Hikaye anlatım biçimi beni en çok etkileyen sinemacılardan biri olan Wes Anderson’ın kısa metraj bir sinemasını yayına soktu.

Adı “The Wonderful Story Of Henry Sugar…”

“Henry Sugar’ın Olağanüstü Hikayesi…”